Υπάρχει μια πολύ «διασκεδαστική» ιστοσελίδα γλωσσικού ενδιαφέροντος όπου η ρητορική του είναι «απολογητικού» χαρακτήρα και λέγεται Κίνηση Πολιτών για την Επαναφορά του Πολυτονικού Συστήματος. Πρόκειται για μια καλοδουλεμένη σελίδα με πλουσιότατο όγκο πληροφοριών καθώς είναι χρήσιμη στο να θυμηθούμε τους κανόνες τονισμού και προσφέρει zip αρχεία για πολυτονικά πληκτρολόγια. Φυσικά, εστιάζω το θέμα στις απόψεις και τις επιχειρηματολογίες υπέρ τη χρήσης του πολυτονικού, αλλά ανακαλύπτω ένα τόσο άκομψο και σαθρό άρθρο που μας λέει πολλά για τις προθέσεις των δημιουργών της ιστοσελίδας. Κυρίως όμως, αφού αυτοαποκαλείται Κίνηση Πολιτών, δεν βλέπουμε πουθενά κάποια ονομαστική κατάσταση των γλωσσαμύντορων που θα προσέδιδε εγκυρότητα στο όλο εγχείρημα.
Στην ιστοσελίδα αυτή υπάρχει ένα ολόκληρο άρθρο για τη Δίκη των Τόνων, μια από τις λιγότερο γνωστές σελίδες για τις περιπέτειες του μονοτονικού. Ο Ιωάννης Κακριδής εκδίδει το 1939 την Ελληνική Κλασσική Παιδεία στο μονοτονικό σύστημα κι αυτό ξεσηκώνει τη μήνι της Φιλοσοφικής Σχολής. Έπρεπε να περιμένουν μέχρι να καταληφθεί η Αθήνα από τους Γερμανούς και το 1942 τον σέρνουν σε δίκη. Ο Ιωάννης Κακριδής έπεσε σχετικά στα μαλακά, με ποινή δύο μήνες προσωρινή απόλυση από τη Φιλοσοφική Σχολή. Στην Κατοχή, οι γλωσσαμύντορες βρήκαν ευκαιρία να προτάξουν το «εθνικό» ανάστημά τους – όταν γύρω τους πέθαινε κόσμος από τις κακουχίες και τις εκτελέσεις – οχυρωμένοι πίσω από την κατοχική κυβέρνηση για να υπερασπιστούν… δασείες και περισπωμένες.
Η Κίνηση Πολιτών για την Επαναφορά του Πολυτονικού Συστήματος στήνει μία φαιδρή άποψη για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και να προσδώσει κύρος στην πολεμική της κατά του μονοτονικού μέσω μιας απίστευτης ακροβασίας:
Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι αὐτὴ ἡ ἰδεολογικὴ ἀντιμετώπιση τῶν μετακλασσικῶν χρόνων συμπίπτει μὲ τὴ θεώρηση τῆς ἑλληνικῆς ἱστορίας ἀπὸ τὸν Χίτλερ, στὸ «Mein Kampf». Ὅτι δηλαδὴ ἡ Ἑλλάδα ἔδωσε τὰ φῶτα τοῦ πολιτισμοῦ κατὰ τὴ κλασσικὴ περίοδο καὶ μετὰ «ἔσβησε». Ἡ «Δίκη τῶν τόνων» ἔγινε τὸ 1942 καὶ φυσικὸ ἦταν νὰ ἐπηρρεασθεῖ ἀπὸ τὴν περιρρέουσα ἀτμόσφαιρα. Ἄλλωστε πολὺ συχνὰ καὶ ὁ Κακριδῆς καὶ οἱ συνήγοροί του ἀναφέρονται στὴ Γερμανία καὶ στοὺς Γερμανοὺς φιλολόγους. Μήπως λοιπὸν τὸ μονοτονικὸ πηγάζει ἀπὸ μίαν ναζιστικὴ θεώρηση τῆς ἑλληνικῆς ἱστορίας;
Σημειωτέον ἐπίσης ὅτι ὁ μεγάλος Wilamowitz ποὺ ἐκθειάζουν τόσο ὁ Κριαρᾶς καὶ οἱ συνήγοροί του ὅσο καὶ ὁ ὑπουργὸς Εὐθυμίου στὴν Βουλὴ τὸ 2003, θεωρεῖται ἀπὸ σύγχρονους μελετητὲς σὰν «ναζιστὴς πρὶν τὴν ὥρα του» καὶ «ὑπέρμαχος τῆς θεωρίας τῆς φυλετικῆς ὑγιεινῆς (Rassenhygiene)» […] Ὁ χαρακτηρισμὸς τῶν τόνων ὡς «προσκτήματος» ἀπὸ τὸν κ. Εὐθυμίου θυμίζει ἔντονα τὴν ἔννοια τῆς φυλετικῆς πρόσμιξης ποὺ τόσο μισοῦσε ὁ Χίτλερ.
Οι απολογητές των τόνων, ουσιαστικά, μας λένε πως η… κατοχική κυβέρνηση έσυρε σε δίκη τους δήθεν φιλοναζιστές; Ή μήπως ακριβώς επειδή έπεσε στα μαλακά ο Κακριδής, αυτό σημαίνει πως τον «αθώωσε» η κατοχική κυβέρνηση; Τέτοιου είδους προκλητικές διατυπώσεις από ένα κίνημα (sic) εν έτει 2007, μάλλον προδίδουν αυτό που καταδικάζουν, τις στείρες Ἑλληνοχριστιανικές ἀκροδεξιές κορῶνες τους προκειμένου να μεταμφιεστούν ως θεματοφύλακες μιας παράδοσης τόσο άχρηστης όσο και της παιδείας του παπαγαλίζειν. Είναι ενδεικτική μία φράση τους:
Ὁ λαϊκισμὸς τοῦ Κακριδῆ εἶναι γνήσιος πρόδρομος αὐτοῦ τοῦ Πανελλήνιου Σοσιαλιστικοῦ Κινήματος.
Αν η πολυχιλιετής πορεία της ελληνικής γλώσσας επαφίεται στον κομματισμό κι όχι στη γλωσσολογική εξέλιξη, τότε καήκαμε. Στάχτη και μπούλμπερη οι αιτιάσεις των απολογητών των τόνων που μεταμφιέζουν τον Βιλάμοβιτς* (που πέθανε το 1931!) και τον Ι. Κακριδή ως… ναζιστές και πασόκους!
__________________________________
Σημειώσεις:
*Ο Wilamowitz είναι ο κορυφαίος γερμανός φιλόλογος ανάλογου μεγέθους με τον δικό μας Ι. Συκουτρή, που και ο τελευταίος ήταν μαθητής του.
__________________________________
Σχετικοί δεσμοί
Κίνηση Πολιτῶν γιὰ τὴν Ἐπαναφορὰ τοῦ Πολυτονικοῦ Συστήματος
Η Δίκη των Τόνων, άρθρα: Ριζοσπάστης (μέσω ttsok), τα ΝΕΑ, εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ, Ελευθεροτυπία,
Ulrich von Wilamowitz-Moellendorff: Wikipedia, Κώστας Γεωργουσόπουλος (ΝΕΑ), η Αττική Τραγωδία (εξαιρετικό κείμενο του Βιλάμοβιτς, παρατιθέμενο -και μεταφρασμένο;- από τον Εκήβολο)
Νίκος Σαραντάκος: Δασείας καταίρεσις
Βιβλίο
Ιωάννου Κακριδή, η Δίκη των Τόνων, εκδόσεις Εστία
Λαπούτα 
Έλεος πια με τους τόνους… Ήρθαν ΜΕΤΑ τη δημιουργία της αρχαίας γραμματείας, στο κάτω κάτω. Ο Αισχύλος και ο Πλάτωνας θα έγραφαν καλύτερα αν χρησιμοποιούσαν πολυτονικό και μικρογράμματη γραφή;
Αυτή η ιστορία με τον Κακριδή ξεπερνάει κάθε όριο λογικής και κινείται στη ζώνη του λυκόφωτος…
Φοβάμαι πως το χαριτωμένο παράδειγμα που αναφέρεις είναι ένα μόνο μικρό δείγμα της ρητορικής των (όψιμων) πολυτονιστών, η οποία περιλαμβάνει πληθώρα ιδεολογημάτων, στρεψοδικιών, και συνωμοσιολογικών θεωριών, που πολύ, μα πάρα πολύ, μου θυμίζουν τον πρόσφατο δημόσιο διάλογο για ένα δύσμοιρο βιβλίο…
ΠΕΡΑΣΤΕ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ BLOGS ΚΑΙ ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΧΟΛΙΟ:
Σχετικά με την κινητοποίηση της Παρασκευής για την Αμαλία, σας ενημερώνουμε ότι:
Α. Την Παρασκευή 1η Ιουνίου όλοι οι Bloggers θα ανεβάσουμε ένα post με τον κοινό τίτλο «Για την Αμαλία»
Β. Το τελικό κείμενο που θα αποσταλεί με e mail σε υπουργεία, αρμόδιους φορείς κλπ, έχει αναρτηθεί κι όποιος θέλει μπορεί να το αντιγράψει και να το δημοσιεύσει, (όχι πριν την Παρασκευή). Επίσης θα βρείτε λίστες με links, μεταφρασμένα κείμενα και δελτία τύπου.
γ) Έχει ανοίξει ένα προσωρινό blog για την τελική φάση του συντονισμού της όλης προσπάθειας με τίτλο «Για την Αμαλία-http://giatinamalia-blog.blogspot.com»
Όσοι θέλετε μπορείτε να συνεισφέρετε ώστε να δικαιωθεί κάποτε ο αγώνας της Αμαλίας, μπορείτε να ενημερωθείτε από κει για όλες τις λεπτομέρειες της συλλογικής αυτής δράσης. Δηλώστε συμμετοχή για να γίνετε contributors και ενημερώστε όσους μπορείτε
Σας ευχαριστούμε
Σχετικά με την κινητοποίηση της Παρασκευής για την Αμαλία, σας ενημερώνουμε ότι:
α) Την Παρασκευή 1η Ιουνίου, όλοι οι bloggers θα ανεβάσουμε ένα post με τον κοινό τίτλο «Για την Αμαλία».
β) Το τελικό κείμενο που θα αποσταλλεί με e-mail σε υπουργεία, αρμόδιους φορείς, κλπ έχει ήδη αναρτηθεί και όποιος θέλει μπορεί να το αντιγράψει και να το δημοσιεύσει (όχι πρίν την Παρασκευή). Επίσης θα βρείτε λίστες με links, μεταφρασμένα κείμενα και δελτία τύπου.
γ) Έχει ανοίξει ένα προσωρινό blog για την τελική φάση του συντονισμού της όλης προσπάθειας, με τίτλο
Για την Αμαλία – http://giatinamalia-blog.blogspot.com/
Όσοι θέλετε να συνεισφέρετε ώστε να δικαιωθεί κάποτε ο αγώνας της Αμαλίας, μπορείτε να ενημερωθείτε από εκεί για όλες τις λεπτομέρειες της συλλογικής αυτής δράσης. Δηλώστε συμμετοχή για να γίνετε contributors και ενημερώστε όσους μπορείτε.
Σχετικά με την κινητοποίηση της Παρασκευής για την Αμαλία, σας ενημερώνουμε ότι:
α) Την Παρασκευή 1η Ιουνίου, όλοι οι bloggers θα ανεβάσουμε ένα post με τον κοινό τίτλο “Για την Αμαλία”.
β) Το τελικό κείμενο που θα αποσταλλεί με e-mail σε υπουργεία, αρμόδιους φορείς, κλπ έχει ήδη αναρτηθεί και όποιος θέλει μπορεί να το αντιγράψει και να το δημοσιεύσει (όχι πρίν την Παρασκευή). Επίσης θα βρείτε λίστες με links, μεταφρασμένα κείμενα και δελτία τύπου.
γ) Έχει ανοίξει ένα προσωρινό blog για την τελική φάση του συντονισμού της όλης προσπάθειας, με τίτλο Για την Αμαλία – http://giatinamalia-blog.blogspot.com/. Όσοι θέλετε να συνεισφέρετε ώστε να δικαιωθεί κάποτε ο αγώνας της Αμαλίας, μπορείτε να ενημερωθείτε από εκεί για όλες τις λεπτομέρειες της συλλογικής αυτής δράσης. Δηλώστε συμμετοχή για να γίνετε contributors και ενημερώστε όσους μπορείτε
Οι Πολυτονιάται κάνουν τους υπερκομματικούς αλλά ο βήχας και ο έρωτας δεν κρύβονται. Δες ότι αποκαλούν κάπου «επαίσχυντη» την κυβέρνηση που επέβαλε το μονοτονικό.
Συγνώμη για την αυτοδιαφήμιση, αλλά έχω γράψει αρκετά για την πολυτονιάτικη προπαγάνδα, εδώ:
http://www.sarantakos.com/language/l-katair.html
και
http://www.sarantakos.com/language/draka.html
ν.σ.
Έτσι λίγο χαώδης που είναι η σελίδα σου Σαραντάκο, δεν είχα δει που έγραψες για τους Απολογητές των τόνων. Τα πολύ σημαντικά λινκ σου ενσωματώνονται στο ποστ.
Συγγνώμη, φίλε μου. Νὰ σοῦ πῶ τὴν δική μου γνώμη; Λέγω τὴν δική μου, διότι δὲν γνωρίζω τὴν ἄποψι τῆς Κινήσεως (ἡ ὁποῖα Κίνησι ἐστιάζει, ὅσο ξέρω, ἀποκλειστικῶς στὸ γλωσσικὸ ζήτημα, χωρὶς πολιτικὸ χρωματισμό.) Ἀλλὰ ἐγὼ δὲν εἶμαι ἡ Κίνησι καὶ θὰ κάνω πολιτικὴ κριτική.
Οἱ ἱστοριοκτόνοι, πνευματοκτόνοι, ἑλληνοκτόνοι, λοιπόν, ἔχουν ἀνέκαθεν τὴν συνήθεια νὰ ἐκμεταλλεύονται ἀνώμαλες καταστάσεις γιὰ νὰ ἐπιβάλλουν πραξικοπηματικῶς καὶ φασιστικῶς τὰ σχέδιά τους. Καὶ μετὰ ἔχουν τὸ θράσσος νὰ συκοφαντοῦν τοὺς ἀντιπάλους τους ὡς «ἀντιδημοκράτες»! (Χαρακτηριστικὴ ἀριστερίστικη ὑποκρισία.) Ἔτσι, οἱ πνευματοκτόνοι προσπάθησαν νὰ ἐκμεταλλευτοῦν τὴν γερμανικὴ κατοχή γιὰ νὰ ἐπιβάλουν τὸ μονοτονικό. (Ὅπως ἄλλοι προσπάθησαν, παρομοίως, νὰ ἐκμεταλλευτοῦν τὴν γερμανικὴ κατοχή γιὰ νὰ ἐπιβάλουν τὴν σταλινικὴ δικτατορία.) Τελικῶς τὰ κατάφεραν, ἐκμεταλλευόμενοι τὴν ἀνωμαλία τῆς ἀνδρεοπαπανδεϊκῆς λαϊκιστικῆς ἐξαλλοσύνης καὶ τῆς τρομοκρατίας τῶν πρασινοφρουρῶν.
Ἐπὶ τῆς οὑσίας, κατὰ τ᾿ ἄλλα, τῆς ἀνασκευῆς τοῦ ἐπιχειρήματος (ἕνα εἶναι καὶ μόνον, τὸ ὁποῖον ἐπαναλαμβάνεται μονότονα (…μονοτονικῶς)) Κακριδῆ-Βιλαμόβιτς (οἱ μονότονοι πνευματοκτόνοι ἀναφέρουν καὶ τὸν Χατζιδάκι, τοῦ ὁποίου διέστρεψαν, ὅπως ἀπέδειξε ἡ ἔρευνα, τὶς ἀπόψεις), δὲν εἶδα κανένα ἀντεπιχείρημα.
«αποκαλούν κάπου “επαίσχυντη” την κυβέρνηση που επέβαλε το μονοτονικό»
Ἀγαπητὲ Νίκο Σαραντάκο, μὲ ἐκπλήσσεις. Ἀναφέρεις τὴν παραπάνω φράσι λὲς καὶ εἶναι παράξενο νὰ χαρακτηρίζει κάποιος ἐπαίσχυντο τὸ μπααθικὸ καθεστὼς τῆς τρομοκρατίας τῶν πρασινοφρουρῶν καὶ τοῦ ἀνδρεϊκοῦ λαϊκισμοῦ! Νόμιζα ὅτι τὸ καθεστὼς αὐτὸ ἀποκηρύσσουν καὶ βδελύσσονται σήμερα οἱ πᾶντες σχεδόν, μὲ πρῶτο τὸ σύγχρονο ΠΑΣΟΚ, τὴν σύγχρονη ΝΔ, τὴν Φιλελεύθερη Συμμαχία, καὶ, φυσικά, ὅλοι οἱ «ἐκσυγχρονιστὲς» μονότονοι πνευματοκτόνοι. Μόνον τὸ ΛΑΟΣ καὶ τὸ ΚΚΕ ἐκφράζουν πότε-πότε συμπάθεια γιὰ τὶς ἀνδρεϊκὲς ἐξαλλοσύνες. Πάντως, ἀπορῶ πῶς ἀπορεῖς, σήμερα, μὲ τὸ νὰ ἀποκηρύσσει κάποιος τὸ ἀνδρεϊκὸ ΠΑΣΟΚ.
Το ‘θράσος’ όμως με ένα σίγμα, έτσι γλωσσαμύντορα;
Ένα και μόνο ήταν το επιχείρημα υπέρ του μονοτονικού ε; Ιστοριοκτόνοι, πνευματοκτόνοι και ελληνοκτόνοι ο Κριαράς, ο Κακριδής και η πληθώρα των ειδικών γλωσσολόγων που υποστήριζαν επίμονα και επί δεκαετίες το μονοτονικό ε; Το ίδιο και το σύνολο των εκπαιδευτικών οργανώσεων της δεκαετίας του 80;
Κατά τα άλλα οι θρασείς είναι οι κακοί μονοτονιστές.
Ὁ Φούρτβαινγκλερ (Furtwängler) τονίζεται στὴν προπαραλήγουσα καὶ γράφεται μὲ «αι» γιατὶ τὸ ä εἶναι μακρό. Στὴν Ἑλλάδα ὑπάρχει ἡ γενικὴ τάση νὰ τονίζονται οἱ γερμανικὲς λέξεις στὴν παραλήγουσα, ἀλλὰ αὐτὸ συχνὰ δὲν ἰσχύει στὴν πραγματικότητα: Φόλκσβαγκεν, Μάνχαϊμ, Κάρλσρουε, κ.λπ. Ἄλλες φορὲς ἰσχύει: Φερμπότεν (verboten = ἀπαγορεύεται), Μενχενγκλάντμπαχ, κ.λπ. Σὲ μερικὲς περιπτώσεις, λόγῳ σύνθεσης, κάποιες λέξεις τονίζονται καὶ πρὶν ἀπὸ τὴν προπαραλήγουσα, ὅπως π.χ. ὁ ποδοσφαιριστὴς Μπέκενμπαουερ. Ἡ ἑλληνικὴ γλώσσα δὲν προβλέπει τέτοιους τονισμοὺς ὁπότε ὁ Ἕλληνας θὰ τονίσει (ἐλαφρὰ) καὶ τὴν παραλήγουσα καὶ ἡ λέξη θὰ ἀκουσθεῖ σὰν Μπέκεν-μπάουερ.
Καλλίμαχε
Η κατηγορία ότι ο Κακριδής ήταν ναζί και πρώιμος πασόκος (το ΠΑΣΟΚ του 1939!) δεν ενέχει “πολιτική” κριτική από μέρους της Κίνησης; Κι άστο αυτό, που το είδες ότι οι πνευματοκτόνοι επέβαλλαν το μονοτονικό λόγω Κατοχής; Ξαναδιάβασε προσεκτικά: το 1939 εκδόθηκε το πρώτο μονοτονικό βιβλίο. Δεν έγινε επί κατοχής, ούτε και νόμος ήταν. Μόνο ένα βιβλίο. Αλλά ξέρεις, εσείς μπορείτε να γράφετε πολυτονικό στα μπλογκς σας ελεύθερα, σας ενοχλεί απεναντίας ένα βιβλίο;
Και μπορεί να μου πει κάποιος τι δουλειά έχει ο Χίτλερ με το μονοτονικό; Αν υπάρχει σχέση, μπορείτε να στείλετε άρθρο στον Δαυλό, θα κάνετε σίγουρα πάταγο.
Και διαφωνώ με την “αριστερίστικη” υποκρισία. Καλύτερα να λέμε “ψευτοαριστερίστικη” διότι υπάρχουν οι συνεπείς “αριστεριστές” αλλά φεύ, οι “ψευδοί” έχουν φωλιάσει για τα καλά στη σημερινή αριστερά – ίδε Κανέλλη και Ζουράρις.
Γιάννης Χαραλάμπους
Αυτό μόνο βρήκατε να πείτε; Και ο Μπετόβεν προφέρεται στην πραγματικότητα Μπήτχοβεν.
Κοιτᾶξτε. Θὰ σᾶς πῶ τὶ μὲ στενοχωρεῖ ἐμένα προσωπικῶς.
Μιλοῦμε γιὰ ἕναν ἱστοχῶρο, ἀποτέλεσμα ἀπίστευτης ἐργασίας, μὲ μεράκι καὶ ἐπαγγελματισμό. Μὲ φοβερὴ πληρότητα, ἔμπνευση, ἀλλὰ καὶ πρωτότυπη ἐπιστημονικὴ ἔρευνα καὶ ψάξιμο καὶ μελέτη σὲ πανεπιστήμια καὶ βιβλιοθῆκες. Τὰ πάντα· ἀπὸ πρωτότυπη γλωσσολογική καὶ λογοτεχνικὴ ἔρευνα, μέχρι παιχνίδια καὶ μαθήματα γιὰ ἀρχαρίους, ἀλλὰ καὶ ἐργαλεῖα καὶ ὁδηγίες γιὰ τὸν ὑπολογιστή· μέχρι καὶ καινούργια πληκτρολόγια καὶ γραμματοσειρὲς (οἱ ὁποῖες ἔχει συμφωνηθεῖ νὰ συμπεριληφθοῦν στὶς ἐπόμενες ἐκδόσεις τῶν Windows κ.ἄ.) ἔχει φτιάξει ὁ ἄνθρωπος, γιὰ Windows, Mac, Linux, μὲ τὴν βοήθεια καὶ ἐξειδικευμένων συνεργατῶν. (Ὁ ἴδιος ἔχει τεράστια ἐμπειρία στὸν χῶρο, ὡς τυπογράφος ἐπίσης μὲ τὴν σύζυγό του. Βρεῖτε τὴν ἐπιστημονική του δημοσίευσι γιὰ τὴν ἱστορία τῶν ἑλληνικῶν τυπογραφικῶν στοιχείων – φοβερὰ ἐνδιαφέρουσα.) Ἀπίστευτη ἐργασία στὸν ἱστοχῶρο. Ἀπὸ γλωσσολογία καὶ λογοτεχνία καὶ τυπογραφία καὶ ἱστορία, μέχρι γραμματικὴ και ἁπλὰ μαθήματα καὶ παιχνίδια, καὶ μέχρι τέχνη (συλλογὴ φωτογραφιῶν πολυτονικῶν ἐπιγραφῶν!), καί, ἐπιπλέον, πληροφορική – λογισμικὸ καὶ ὑλικό, πλήρεις καὶ κατατοπιστικότατες ὁδηγίες γιὰ κάθε σύστημα, καινούργια ἐργαλεῖα! Καὶ μόνον ἀπὸ τεχνολογικῆς πλευρᾶς, αὐτὸς ὁ ἱστοχῶρος εἶναι ἡ τελευταία λέξι τῆς τεχνολογίας – μάθημα ἐπιπέδου γιὰ web designers· καὶ μὲ τέτοια πληρότητα περιεχομένου, πραγματικὰ καταπληκτική! Ἐδῶ μιλοῦμε ὅχι ἁπλῶς γιὰ τὸν τελειότερο ἱστοχῶρο ὅσον ἀφορᾷ τὸ πολυτονικό, ἀλλά, κατὰ τὴν γνώμη μου, γιὰ ἕναν ἀπὸ τοὺς τελειότερους ἱστοχώρους τοῦ ἑλληνικοῦ Ἱστοῦ συνολικῶς, ἀπὸ κάθε ἄποψι. Ὅλα αὐτά, μὲ ψυχὴ ἕναν Ἕλληνα τοῦ ἐξωτερικοῦ, τὸν Γιάννη Χαραλάμπους, καθηγητὴ πληροφορικῆς στὴν Ἀνωτάτη Ἐθνικὴ Σχολὴ Τηλεπικοινωνιῶν Βρετάνης, τὴν τυπογράφο σύζυγό του, καὶ λίγους φίλους ποὺ ἐνδιαφέρθηκαν νὰ βοηθήσουν.
Ἀπίστευτη δουλειά. Κι ἐκεῖνο ποὺ μὲ στενοχωρεῖ εἶναι τὸ ἐξῆς. Μαθαίνει ὁ κόσμος γιὰ τὸν ἱστοχῶρο τοῦ Πολυτονικοῦ. Βλέπει αὐτὴν τὴν καταπληκτικὴ δουλειά, αὐτὸν τὸν ἐπαγγελματισμὸ καὶ τὸ μεράκι ἑνὸς ἀνθρώπου, μὲ μόνο κίνητρο τὴν ἀγάπη γιὰ τὴν γλῶσσα μας. Κάτι ποὺ ἔλειπε ἀπὸ τὸ ἑλληνικὸ Internet καὶ τὴν τεχνολογία τῶν ὑπολογιστῶν, ἀλλὰ καὶ τὴν τυπογραφία καὶ τὴν λογοτεχνία καὶ τὴν γλωσσολογία ἀκόμη. Μέχρι καὶ τὴν τέχνη· δεῖτε τὴν συλλογὴ τῶν φωτογραφιῶν βρὲ παιδιά! Καὶ μόνο γι᾿ αὐτό θὰ ἄξιζε! Ἔ, λοιπόν, βλέπουμε αὐτὴν τὴν καταπληκτικὴ δουλειά, καὶ τὸ μόνο ποὺ ἀγγίζει κάποιους κακοπροαίρετους φανατικοὺς εἶναι ἂν κάπου κακοχαρακτηρίζονται κάποιοι πολιτικοί, ἡ ἀπαράδεκτη -ἐπιτρέψτε μου- διαστρέβλωσι τῶν γραφομένων, ὅτι τάχα ὁ Κακριδῆς χαρακτηρίστικε φιλοναζί, τὸ ἂν δὲν εἴμαστε «προοδευτικοὶ» βρὲ παιδί μου ἐμεῖς ποὺ ἀγαπᾶμε τὸ πολυτονικό καὶ τὴν παράδοσι τῆς γραφῆς μας, καὶ ἔτσι καὶ ἀλλιῶς. Παρωπίδες. Κρῖμα.
Και ανοησία μου που δεν σε είχα στους δεσμούς των Γλωσσοθετών, πρέπει να χωράνε όλες οι απόψεις, κι εσύ έχεις το λέγειν 😉
Αγαπητέ Καλλίμαχε
Έχω πει πολλές φορές ότι δεν με ενοχλεί η αντίθετη άποψη, αρκεί να υπηρετεί δύο βασικές παραμέτρους: αξιοπιστία και ορθή επιχειρηματολογία. Δεν διαφωνώ για την πολύ καλή όντως δουλειά του Γιάννη Χαραλάμπους, έγραφα στο ποστ επί λέξει: Πρόκειται για μια καλοδουλεμένη σελίδα με πλουσιότατο όγκο πληροφοριών και άρθρων, καθώς είναι χρήσιμη στο να θυμηθούμε τους κανόνες τονισμού και προσφέρει zip αρχεία για πολυτονικά πληκτρολόγια. Δεν αρνούμαι την εξαιρετική εργασία του Χαραλάμπους, αλλά το συγκεκριμένο παράθεμα που έβαλα με χάλασε άσχημα, όπως χάλασε κι άλλους. Δεν υπάρχει διαστρέβλωση, scripta manent: Μήπως λοιπὸν τὸ μονοτονικὸ πηγάζει ἀπὸ μίαν ναζιστικὴ θεώρηση τῆς ἑλληνικῆς ἱστορίας; Που είναι λοιπόν τα στοιχεία; Τι υποστηρίζει αυτή την άποψη; Ποια βιβλιογραφία συναινεί σε αυτό (κι όχι αυτό το μοναδικό “ντοκουμέντο” που έβαλε, γνωρίζεις πολύ καλά ότι χρειάζονται πολύ περισσότερα για στήριξη).
Αν αγαπάτε το πολυτονικό, πολύ καλά κάνετε και δεν σας κατηγορώ για τη χρήση του. Έχω πει κι αλλού ότι με πληγώνει να διαβάζω σε μονοτονικό τον Ροΐδη [update: επειδή δεν εκσυγχρονίζεται η ορθογραφία τους], αλλά αυτό δεν σημαίνει πως επειδή ο Ροΐδης, ο Βυζιηνός, ο Παπαδιαμάντης και ο Ελύτης γράφανε πολυτονικά πρέπει να υποκλίνεται ολόκληρη η ελληνική γλώσσα μπροστά τους. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο.
Θα πάμε πολύ μακριά στο πως γίνεται να επιζήσουν ταυτόχρονα έστω οι δύο αντίπαλες τάσεις της γραφής (θυμηθείτε τις περιπτώσεις της Γαλλίας και του Βέλγιου), αλλά ο σκοπός του ποστ αυτού εδώ, ήταν η εντελώς άδικη κατηγορία εναντίον του Ι. Θ. Κακριδή. Αν υπάρχουν στοιχεία, φέρτε τα. Όχι αοριστολογίες.
Κι αν θες Καλλίμαχε – και οι συν αυτώ Πολυτονιάτες υπερασπιστές – να μιλήσουμε για το πολυτονικό, να κάνω το λάκτισμα μέσω ποστ. Αλλά, μην μας ζαλίζετε με συνωμοσιολογίες και “αριστοτελικές” λογικές τύπου: ο μπάτσος είναι όργανο, το μπουζούκι είναι όργανο, άρα ο μπάτσος είναι μπουζούκι. Νισάφι πια! Εσείς οι Πολυτονιάτες εξευτελίζεστε, όχι οι Μονοτονιστές.
Καταλαβαίνω ότι πρόκειται για Κίνηση, άρα δεν έχουν οι άνθρωποι την υποχρέωση να παραθέτουν τις αντίθετες απόψεις ειδικών γλωσσολόγων και ανθρώπων των γραμμάτων για (σταχυολογώ πρόχειρα από τα κείμενα του ιστοχώρου της Κινήσεως):
– τις αστειότητες του Σαββόπουλου για τα μακρά και τα βραχέα που δήθεν προφέρονται ακόμη·
– το ανακριβές συνωμοσιολογικό αφήγημα για τη νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου της Περισπωμένης·
– τη δυσχέρεια κατανόησης της γλώσσας που δήθεν φέρνει το μονοτονικό·
– τα περί δυσλεξίας φληναφήματα.
Εντάξει. Να το δεχτώ. Αλλά το να κατηγορούνται οι θέτοντες τον τύπον επί των ήλων των ιδεολογημάτων και των ανακριβειών ως κακοπροαίρετοι φανατικοί στο χωριό μου το λένε σοφιστεία επιπέδου Καρατζαφέρη.
Ουπς. Συγγνώμη για την απίστευτη κοτσάνα με τον τύπον επί των ήλων. Ξέχασα τον δάκτυλο.
Ο μεγάλος «θαυμαστής» του ελληνισμού, ο Αδόλφος, ήθελε να σβήσει την Ελλάδα με το μονοτονικό. Αχαχαχαχαχαχαχαχ!!! Ρε γέλια με τα πολυτονικά κρυφοναζιστάκια. Και μετά μιλάτε για Mein Kampf ρεζίληδες.
Καλλίμαχε,
επιμένω ότι ο χαρακτηρισμός «επαίσχυντη κυβέρνηση»
και μάλιστα στη ρύμη του λόγου τους, δηλ. χωρίς
να αποτελεί (ο χαρακτηρισμός της κυβέρνησης) οργανικό
στοιχείο του κειμένου και χωρίς να τεκμηριώνεται,
ασφαλώς χαρακτηρίζει κατά την ταπεινή μου
γνώμη τους Πολυτονιάτες.
Δεν θα αρνηθώ ότι ο ιστοχώρος ή ο ιστότοπος ή
η ιστοθέση(το σάιτ τους, για να συνεννοούμαστε)
είναι καλοφτιαγμένο και ότι περιέχει χρήσιμο υλικό.
Από κει κσι πέρα, όμως, κάθε φορά που τους διαβάζω
προσεύχομαι στο θεό να τούς κόβει μέρες και να δίνει
χρόνια στον Άγιο Κριαρά, που μας γλίτωσε από
τόσα βάσανα. Διότι, βλέπεις, αυτοί δεν αρκούνται στην
επαναφορά του πολυτονικού που κατάργησε η «επαίσχυντη»
κυβέρνηση του 1982 παρά πρεσβεύουν και την επαναφορά της βαρείας που την κατάργησε η «επαίσχυντη» κυβέρνηση του 1976.
(Παρένθεση: Οι Πολυτονιάτες κάνουν τη λαθροχειρία στην ιστορική αναδρομή τους να μην αναφέρονται σχεδόν καθόλου στη μεταρρύθμιση Ράλλη του 1976)
(Δεύτερη παρένθεση: Μια άλλη απάτη που κάνουν, είναι ότι προσπαθούν να αποσιωπήσουν το γεγονός ότι όχι μόνο το Πασόκ και το ΚΚΕ αλλά και η Νέα Δημοκρατία ήταν υπέρ της κατάργησης του πολυτονικού το 1982. Στα πρακτικά της Βουλής της αμαρτωλής εκείνης νύχτας, τρεις φορές το είπε ο Μητσοτάκης ότι δεν διαφωνούν επί της ουσίας.)
Φαντάσου λοιπόν, Καλλίμαχε, τι μας περιμένει στην υποθετική περίπτωση που επανέρχεται το πολυτονικό. Θα έχουμε βαρεία όπως θέλει η πολυτονιάτικη σέχτα ή όχι όπως θέλουν άλλοι; Θα γράφουμε τη γλώσσα με περισπωμένη όπως θέλει η χριστοδουλική σέχτα ή με οξεία όπως θέλουν οι πολυτονιάτες; Και ο μπαγασάκος; Θα πάρει οξεία ή περισπωμένη; Ο λυκουρίνος το ψάρι;
Βέβαια, τέτοιο ενδεχόμενο δεν υπάρχει και το ξέρουν πολύ καλά και οι περισσότεροι πολυτονιάτες, που άλλωστε χρησιμοποιούν στα κείμενά τους μονοτονικό και μετά τα περνάνε από τον πολυτονιστή.
ν.
Η ιστορία με τη μεταρρύθμιση της γλώσσας και της γραφής ξεκινά από παλιά. Από τις απόψεις των ριζοσπαστών δημοτικιστών (Ψυχάρης, Βηλαράς, Γιαννίδης, Φιλήντας κ.ά.)
Το ενδιαφέρον είναι ότι οι ιδέες αυτές άνθισαν και υλοποιήθηκαν -χωρίς να επηρεάζουν καθόλου την ταυτότητα, τη συνείδηση και τη μόρφωση- στους κόλπους των Ελλήνων διανοουμένων στη Μάυρη Θάλασσα στις αρχές του 20ου αιώνα
Τα πρώτα έργα τυπωμένα στο 20γράμματο αλφάβητο τα συναντούμε λίγο μετά την αποτυχημένη Επανάσταση του 1905.
Όμως μετά το ’17, όταν οι Έλληνες κομμουνιστές κατέλαβαν την εξουσία στις πολυάνθρωπες ελληνικές κοινότητες της Σοβιετικής Ένωσης, υλοποίησαν τα πιο τολμηρά όνειρα των ακραίων δημοτικιστών.
Μια πρώτη γεύση εδώ:
http://pontosandaristera.wordpress.com/2007/02/15/essd/#more-123
Μόλις τελειώσει το σίριαλ με το επίμαχο βιβλίο Ιστορίας, θα αναφερθούμε αναλυτικά στο φαινόμενο.
μ-π
Τότε, έγινε μια ακόμα μεγαλύτερη τομή με μεγάλη σημασία για τους μελετητές της ιστορίας του ελληνικού γλωσσικού ζητήματος.
Αντικαταστάθηκε το 24γράμματο αλφάβητο με το 20γράμματο. καθιερώθηκε επίσης το μονοτονικό σύστημα τονισμού.
Το 20γράμματο αλφάβητο καθιερώθηκε για τους σοβιετικούς Έλληνες (περίπου 400.000 άτομα) σε συνδιάσκεψη Ελλήνων εκπαιδευτικών στην ΕΣΣΔ το 1926.
Η αντικατάσταση του 24γράμματου με το 20γράμματο ήταν ένα από τα μέτρα της γλωσσικής μεταρρύθμισης.
———————
Συγκεκριμένα καταργήθηκαν:
-τα γράμματα της αλφαβήτου που δεν προφέρονται: ‘η’, ‘ω’
-οι δίφθογγοι,
-το ‘σ’ στη μικρογράμματη γραφή και στη θέση του εισήχθη το “ς”,
-τα διπλά γράμματα ‘ξ’ και ‘ψ’.
Το ‘υ’ καθιερώθηκε στη θέση του ‘ου’
Επίσης εισήχθη το μονοτονικό σύστημα. Στη λήγουσα δεν έμπαινε τόνος…
Αριστεροπόντιε, ενώ έχω δει κάμποσα διαδικτυακά να δημοσιεύονται για το εικοσαγράμματο αλφάβητο (π.χ. στο Ιντυμέδιο), δεν έχω ακόμα δει εκτενή δείγματα γραφής.
Δηλαδή ένα κειμενάκι πέντε-δέκα-είκοσι γραμμές.
Οταν ασχοληθείτε περαιτέρω, βάλτε και κανένα κειμενάκι, παρακαλώ πολύ.
νσ.
Εντάξει!!!
Υπάρχει άφθονο υλικό. Εκατοντάδες βιβλία και χιλιάδες σελίδες εφημερίδων. Ακόμα και η Ιλιάδα σε φωνητική γραφή υπάρχει!
Αυτό όμως που δεν είναι τελείως κατανοητό, είναι ότι εκεί, στη Σοβιετική Ένωση του μεσοπολέμου, ολοκληρώθηκε η μεταρρύθμιση. Ενώ στην Ελλάδα του Ράλλη έγινε μόνο το πρώτο βήμα. Το «προτσες» (όπως λέγαμε παλιά) συμπεριλάμβανε το σύνολο των παρεμβάσεων.
Φυσικά για μας, το φαινόμενο έχει σήμερα μόνο ιστορική σημασία!
Βρε σύ Ροϊδη (σόρι για το οικείο ύφος), τί έγινε και εμφανιζόμαστε αμέσως;
Μας έβγαλες από τη «λίστα των υπόπτων»;
Υ.Γ.
Τζόουκ, αλλά όχι μόνο!!!
Γράψε λάθος τελεολογικέ…. Το αλτσχάϊμερ φταίει!!!!!
Αλλού ήταν το πρόβλημα!
Και μάλλον, σβήσε τα δύο τελευταία…………..
Πόντιε
Τι έγινε, δεν πολυκατάλαβα ακριβώς. Θα σε ρώταγα για τον Ροΐδη, μπέρδεψες τα μπλογκ;
Πόντιε
Να μας κάνεις ποστ για το εικοσαγράμματο αλφάβητο, έχει πάρα πολύ ενδιαφέρον. Πρώτη φορά ακούω αυτή την ιστορία.
Τα μπέρδεψα, που να πάρει! Θα μου πεις πως είναι δυνατόν; Και θα συμφωνήσω απολύτως μαζί σου!!!!!!!!!!!
————————
Το αφιέρωμα θα το κάνω…
Υπάρχουν κάποια ποστ στο ιντιμίντια. Δες τα:
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=657766
The only real challenge could be what sort of game would you like to share in and just how is it possible
to join on that tourney.
Everything is very open with a very clear clarification of the challenges.
It was definitely informative. Your site is useful.
Thanks for sharing!